مدیران شهری و برخی از اعضای مدافع عملکرد شهردار تهران می‌گویند برخی از اعضای منتقد شورای شهر تهران دیگر در جلسات هم‌اندیشی با علیرضا زاکانی شرکت نمی‌کنند و اگر شرکت می‌کردند، پاسخ ابهام‌ها و سؤال‌های خود را می‌گرفتند و دیگر نیازی به تذکر و پرسش در صحن علنی نبود. روز گذشته جعفر تشکریهاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، دلیل بی‌رغبتی برخی از اعضا برای حضور در جلسات خصوصی با شهردار را تشریح کرد. به گفته او این‌طور نبوده که اعضا از ابتدا نخواهند در جلسات هم‌اندیشی شرکت کنند؛ هرچند حضور در این جلسات اختیاری است، گاهی موضوع جلسات به حوزه تخصصی اعضا مربوط نمی‌شود و شاید به همین دلیل در این هم‌اندیشی‌ها شرکت نمی‌کنند و غیبت هم محسوب نمی‌شود. تشکری از تجربه حضور در یکی از جلسات هم‌اندیشی می‌گوید که فضای جلسه به توهین و بی‌احترامی کشیده شد و پاسخ سؤال منتقدان هم داده نشد.
او در نشست صمیمی با رسانه‌ها وقتی خبرنگاران به نقل از شهردار می‌گویند او پاسخ ابهامات اعضا را در جلسات هم‌اندیشی داده اما آنها در این جلسات حضور ندارند که پاسخ‌ها را بشنوند، می‌گوید: بعضی اوقات موضوع به برخی‌ها مربوط نیست و تمایلی ندارند شرکت کنند. تاکنون در چند جلسه هم‌اندیشی شرکت کردم و در یکی از جلساتی که مطرح کردیم نه‌تنها پاسخ ندادند، بلکه به توهین و بی‌احترامی به بعضی از اعضای شورا منتهی شد؛ کلماتی که شاید در کوچه و خیابان هم در برخوردشان به یکدیگر نگویند. حرف‌های بسیار غیرمتعارف و خارج از شأن شورا توسط شهردار مطرح شد. پاسخ داده نشد و در راستای رفع این اشکالات عمل هم نشد و هر‌چه گفتیم، صرفا در همین حد با صحبت‌های نامناسب پاسخ داده شد و نتیجه‌ای هم از این کار دیده نشد. تشکریهاشمی در مورد موضوع جلسه هم‌اندیشی هم توضیح می‌دهد: موضوع، سیستم‌های هوشمند شهر تهران و انحلال شرکت کنترل ترافیک بود که در عمل تلاش‌ها در راستای انحلال شرکت بود. کاری که از نظر شورا غیرقانونی بود؛ زیرا روند‌های قانونی آن طی نشده بود. البته جلسات دیگری هم داشتیم که باز هم پاسخ‌های توجیهی بود که قانع‌کننده و از سر مسئولیت‌پذیری نبوده است. طبعا اعضای شورا برای شورا حرمت قائل هستند و اگر قرار باشد جلسه هم‌اندیشی داشته باشیم، نتیجه نگیریم و به اعضای شورا بی‌احترامی شود و بعد از آن هم عمل مثبتی نبینیم، ترجیح می‌دهیم در صحن شورا همین حرف‌ها را بزنیم که با حضور مردم شهر در فضای مجازی باشد تا بتوانیم حس مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی را تقویت کنیم. این عضو شورای شهر تهران اضافه می‌کند: ما نه‌تنها مخالف صحبت نیستیم، بلکه از ابتدای این دوره شهرداری بارها صحبت کردیم و ضعف‌ها و اشکال‌ها را گفتیم و راهنمایی کردیم که چطور می‌توانند از این اشکالات عبور کنند؛ ولی گوش شنوایی برای این مسئله نبوده و پاسخ مثبتی ندیدیم. ما به دنبال این نیستیم که فقط جواب‌های غیر‌قانع‌کننده، غیرمنطقی و غیر‌کارشناسی را بشنویم؛ جلسه می‌گذاریم که خروجی آن حل مسئله مردم باشد. ما نه سیاسی هستیم و نه به دنبال تضعیف این مدیریت و تمام توان خود را در این سال‌ها به کار گرفتیم تا مشکل مردم حل شود. اگر انتقاد کردیم، تذکر دادیم و به جلسه هم‌اندیشی رفتیم و موضوعی را مطرح کردیم، فقط برای این بوده که گرهی از گره‌های شهر باز شود.
تشکریهاشمی تأکید می‌کند: ترکیب منتقدان، ترکیب سیاسی نیست و ترکیبی است که مطالبه‌گر خواسته‌های مردم شهر است و برای این موضوع هم با هیچ‌کس معامله نمی‌کنیم و پای خواسته‌های مردم شهر هستیم. اگر می‌بینید این وضعیت تداوم پیدا کرده شاید یک دلیل اصلی آن، این است که هیچ‌گاه پاسخ قانع‌کننده و منطقی برای سؤالاتی که مطرح کردیم و اشکالاتی که دیدیم، نشنیدیم و عملکرد خوبی هم ندیدیم. اگر این روزها موضوع استیضاح یا استعفا مطرح می‌شود به خاطر این است که از قد‌وقواره تذکر گذشته است.
او به سفری که با شهردار تهران به چین داشته اشاره می‌کند و می‌گوید: در سفری به اتفاق شهردار در اولین دور سفر به چین همراهشان بودم که فقط بازدیدها و یک‌سری جلسات تشریفاتی بود که لازم بود انجام شود. در این سفر با خودم و خدایم عهد کردم تا جایی که می‌توانم از این فرصت خوب استفاده کنم تا شهردار تهران توجیه شود که کسی با ایشان مخالف نیست و دشمنی ندارد و برای خود دشمن فرضی نسازند و بدانند ما دلسوزانه می‌خواهیم مشکلات شهر حل شود. در تمام طول سفر و در هرجا که همراه ایشان بودم، یک‌به‌یک مشکلات و راه‌حل‌ها را می‌گفتم و سعی می‌کردم تا ایشان بداند این مسائل را از سر دلسوزی مطرح می‌کنیم. هرگز چیزی از ایشان نخواستیم و نخواهیم خواست. قرار نیست در اینجا معامله کنیم که چیزی خواستیم شد یا نشد و پاسخ این خواستن یا نخواستن چه بوده است. دغدغه‌های مردم را با زبان لیّن و در فضای صمیمی مطرح کردیم. روزی که آقای شهردار انتخاب شد، طی دو جلسه و در هر جلسه دو ساعت برای ایشان جزئیات حل مسائل تهران را بیان کردم و ایشان نوشتند و ضبط هم شد و می‌توانند بگویند کدام راهنمایی ما غلط بود و به کدام‌یک عمل کردند. در طول سفر که ده‌ها ساعت کنار همدیگر بودیم، مرتب مشکلات و راه‌حل‌ها را می‌گفتم و به ایشان اطمینان می‌دادم که از سر خیرخواهی این موضوعات را می‌گوییم و یک بده‌بستان نیست و قرار بر این نیست که این شیوه کار شورا باشد و چنین شأنیتی برای شورا قائل نیستیم. تاکنون نتیجه‌ای نگرفتیم، اما ناامید نیستیم. در آخرین جلسه هم‌اندیشی به کسانی که می‌گفتند دیگر در جلسات شرکت نمی‌کنند گفتم یک سال و نیم دیگر باقی نمانده و بیایید اختلاف‌سلیقه‌های شخصی و توهم این را که دشمن فرضی داریم، کنار بگذاریم و روی راه‌حل‌ها کار کنیم و گفتم متعهد می‌شوم مشکل حملونقل عمومی را با همین بودجه، اختیارات قانونی و سبک‌وسیاقی که در شورا ترسیم کردیم، به نتیجه می‌رسانم؛ اما دریغ از یک جلسه که بگویند راهنمایی عملی به ما بدهید و خودمان رفتیم و توضیح دادیم. ولی تصورمان بر این است که هیچ میلی به شنیدن و عمل‌کردن نبوده و امیدوارم این رویه در ۳۶۰ روز باقی‌مانده تغییر کند.
تشکریهاشمی در این نشست به اهمیت موضوع حملونقل در تهران اشاره می‌کند و می‌گوید: با وجود اهمیت حوزه حملونقل، می‌بینیم با تغییراتی که صورت می‌گیرد، مدیران فرصت محدودی برای ارائه خدمات دارند؛ به‌گونه‌ای که در یک مدت چهار‌ساله اگر تغییرات در بدنه شهرداری زیاد باشد، قاعدتا نمی‌توان انتظاری برای اجرای کارهای بزرگ در شهر در حوزه‌های مختلف از‌جمله حملونقل داشت.
و با بیان اینکه هیچ محدودیتی برای تأمین، خرید و ورود وسایل نقلیه عمومی اعم از واگن مترو، اتوبوس و تاکسی وجود ندارد، اضافه می‌کند: هیچ مانعی در این بخش وجود ندارد؛ چراکه هم اعتبارات تأمین شده و هم امکان واردات و حتی تولید در داخل کشور وجود دارد، اما متأسفانه می‌بینیم تا مدیران بر حوزه فعالیت خود مسلط می‌شوند، آنها را جابه‌جا می‌کنند و این تغییرات باعث می‌شود خدمت‌رسانی مطلوبی به شهروندان ارائه نشود. برای مثال می‌بینیم که ما تأکید زیادی بر مدیریت مترو و تاکسی داشتیم، اما در این سه سال شاهد تغییرات مکرر بودیم؛ مثلا از سازمان تاکسیرانی خواستم که گزارشی ارائه کنند و دیدم که سالانه دوهزارو ۵۰۰ نوسازی تاکسی انجام شده است، در‌حالی‌که باید سالانه بین ۸ تا ۹ هزار خودرو نوسازی شده باشد و به نظر شما مشکل چیست؟ آیا پول نبوده؟ در‌حالی‌که هم صندوق کارآفرینی بوده و هم بودجه در این زمینه در نظر گرفته شده است. آیا خودرو وجود نداشته؟ خیر. سالانه ۱٫۵ میلیون خودرو تولید می‌شود که هشت هزار خودرو می‌تواند سهم نوسازی ناوگان باشد. پس مشکل کجاست؟ مدیران ساعتی تا می‌آیند ببینند اولویت‌ها چیست، باید خداحافظی کنند و این امر مشکل است.
رئیس کمیسیون حملونقل شورای شهر تهران با اشاره به دردودل‌های خودروسازان می‌گوید: باید پای صحبت‌های آنها هم بنشینیم و گلایه‌های آنها را بشنویم؛ چراکه مثلا می‌گویند به‌جای پول شهرداری می‌خواهد به ما ملک بدهد یا می‌گویند شهرداری هنوز پول را کامل پرداخت نکرده یا می‌روند با خودروسازی قرارداد می‌بندند که اصلا این‌کاره نیست. ان‌شاءالله در جلسات آتی شورا گزارشی را از این بخش به اطلاع رسانه‌ها می‌رسانم.
او در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا می‌توان دوره چهار‌ساله زاکانی را با دوره ۱۲ساله قالیباف مقایسه کرد نیز توضیح می‌دهد: قاعدتا این مقایسه عقلانی نیست و ما نمی‌توانیم چهار سال این دوره را با ۱۲ سال مقایسه کنیم و اجازه دهید این مقایسه را انجام ندهیم. اما به نظر من در این دوره حتما می‌توانستند قوی‌تر عمل کنند. البته با اینکه سه سال گذشته اما اگر شهرداری در یک سال آینده با قدرت عمل کند، تا حد زیادی نگرانی‌های موجود از کارنامه فعلی را مرتفع می‌کند و معتقدم نگاه مدیران به مردم باید خدمتگزاری و نوکری مردم با عمل و نه در زبان باشد.
تشکریهاشمی در بخش دیگری از سخنان خود درباره قراردادهای خرید اتوبوس با بیان اینکه بر اساس اطلاعاتی که به ما داده شده، شهرداری قرارداد هزار دستگاه اتوبوس تک‌کابین عقاب‌افشان و قرارداد ۵۰۰ اتوبوس دیزلی را با اسنا بسته است، ادامه می‌دهد: بخشی از این قرارداد در جریان است، اما باید مستنداتی را از خودروسازان اخذ کنیم که در جلسه شورای شهر آن را مطرح خواهیم کرد. او با بیان اینکه شهرداری قرارداد خرید اتوبوس برقی را با یک شرکت منعقد کرده که البته لغو شد و حتی دعوی حقوقی ایجاد شده است، می‌گوید: البته قیمت این اتوبوس‌ها نامتعارف بود و شرکت مذکور نیز توانایی تولید نداشته است و همچنین شهرداری تهران قرارداد هزار دستگاه اتوبوس را با یک شرکت وابسته به مپنا منعقد کرده که تاکنون هیچ اتوبوسی تحویل داده نشده است و اگر این شرکت واردات انجام دهد، می‌تواند به تعهدات خود عمل کند که البته شنیده شده است که برای تأمین بدنه اتوبوس با یک شرکت دیگر قرارداد بسته و تجهیزات برقی آن را نیز نصب خواهد کرد. این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه قرارداد هزارو ۵۰۰ اتوبوس برقی ۱۲متری چینی منعقد شده که گفته‌اند ۱۵۰ اتوبوس وارد کشور خواهد شد، می‌گوید: ما هم در همین حد اطلاع داریم و این وضعیت قراردادهاست و اینکه چه زمانی این تعهدات عملی می‌شود به دو مورد توانایی خودروساز و نحوه پرداخت شهرداری تهران بستگی دارد. تشکریهاشمی با بیان اینکه در حوزه ساخت‌وساز ایستگاه‌های مترو کارهای خوبی در حال انجام بوده و وضعیت ساخت خوب است، می‌گوید: خط ۱۰ مترو در دوره قبل کلنگ‌زنی شده و دستگاه حفار مکانیزه تنها ۳۵۰ متر حفاری کرده و احداث خط‌‌های ۸، ۹ و ۱۱ مترو نیز در حد کلنگ‌زنی است.
