به گزارش شهر دوست ، ناصر امانی صبح امروز در جلسه شورای شهر تهران در مورد بازدید اخیرش از محله جوادیه با بیان اینکه عبور راه آهن از این محله که هنوز هم ریل های آن روی زمین قرار دارد تعداد زیادی از پلاکهای حریم راه آهن را از توسعه و نوسازی محروم کرده است، گفت: ۴۴ درصد از کالبد محله را بافت فرسوده تشکیل میدهد و علیرغم تسهیلات نوسازی به دلیل ریز دانگی و متراژهای کمتر از ۱۰۰ متر، تنها ۱۰۰ پلاک پروانه نوسازی گرفتند و به همین دلیل املاک رها شده زیادی در این محله است که محله اتراق و تجمع معتادان شده است.
وی با بیان اینکه یکی از املاک رها شده این منطقه تعدادی از شعب بانک است که تعطیل شدهاند، افزود: عمده دستگاههای عابر بانک این محله از کار افتاده و تعدادی از شعب بانک نیز تعطیل شدهاند و با اینکه یکی از املاک موجود متعلق به شهرداری است و قرار بر این بود به میدان میوه و تره بار تبدیل شود، متاسفانه این اقدام انجام نشده است.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه مردم برای رسیدن به ایستگاه مترو ناچارند دو کیلومتر مسیر را طی کنند، تصریح کرد: پله های این پل مکانیزه نیستند و افراد سالمند و بیماران نمی توانند به راحتی از پل تردد کنند و باید بگویم که در این محله یک پارکینگ دوچرخه وجود دارد که ۳۵۰۰ دستگاه دوچرخه زیر باد و باران در فضایی در این محله رها شده است و این فضا به قبرستانی از دوچرخه های طرح «بیدود» تبدیل شده و سه سال است که نگهداری دوچرخهها در این فضا صورت میگیرد که برای این موضوع هزینه نیاز است و باید تدبیری برای آن اندیشیده شود.
وی با بیان اینکه در حاشیه پل جوادیه فضای سبز ایجاد شده، اما به دلیل نداشتن روشنایی به محل اتراق کارتن خواب و معتادان تبدیل شده است، ادامه داد: البته مردم از اقدامات شهرداری تهران برای جمع آوری معتادان رضایت داشتند اما نگران بازگشت معتادان هستند و این درحالیست که سرانه فضای سبز این محله دو متر است.
امانی با بیان اینکه حضور گسترده اتباع خارجی دغدغه فکری مردم محله است بگونه ای که حدود ۶۰ درصد از ساکنان را اتباع تشکیل دادند، گفت: دستمزد پایین اتباع موجب بیکاری ساکنان شده است و از برخی مدارس دولتی قدیمی بازدید کردم که حداقل ۳۰ درصد دانش آموزانشان را اتباع تشکیل دادند و جالب است که برای فقط سقف یکی از مدارس داربست زده بودند و بچه ها زیر این سقف در حال درس خواندن بودند و مدیران درخواست واحد آموزشی جداگانه برای اتباع را داشتند.
وی با بیان اینکه در محله جوادیه ۲۳ مسجد داریم و تنها یک سرای محله وجود دارد و دیگر هیچ سرانه فرهنگی در این محله نداریم، گفت: یک پروژه در این محله در حال ساخت بود که پای دو درخت مقابل پروژه، سیمان ریخته بودند و در محله جوادیه در میدان بهمن یا همان کشتارگاه قصابی های زیادی دارد و گوسفندها را عصرها ذبح میکنند و بوی تعفن و وجود حیوانات موذی سبب شده که شرایط غیرقابل تحمل باشد.
امانی ادامه داد: محله جوادیه تحت پوشش یک ناحیه است یعنی تنها محله رسیدگی ناحیه است و باید شهرداری بتواند به تنها محله تحت پوشش رسیدگی کند و این در حالیست که شهروندان از وضعیت حمل و نقل عمومی به خصوص وضعیت اتوبوسهای شرکت واحد که عمدتا کارت خوان ندارند، گلایه میکنند.
وی با اشاره به فعالیت وانت بارها و بساط گستران در سطح شهر تصریح کرد: حضور گسترده وانت بارها، دستفروش ها و… و انتقاد جدی مردم از زد و بند نیروهای شهرداری با این بساط گستران یکی از دغدغههای مردم است. مردم میگویند در هنگام بعدازظهر آنقدر سد معبر وجود دارد که شهروندان نمیتوانند راه بروند و باید خدمات شهری فکری کند و در نزدیکی این محله یک کارخانه آرد بود که میشد این را برای ساماندهی تعیین تکلیف کرد و با شرمندگی باید بگویم که یکی از مشکلات مردمی نبود سرویس بهداشتی است که آلودگی و بوی تعفن در محله وجود دارد و مردم لکه ها را به من نشان می دادند در حالی که املاک رها شده در این محله پرجمعیت زیاد است و می توانند سرویس بهداشتی عمومی بسازند.
عضو شورای شهر تهران تعطیلی دو سینمای توسکا و شیرین و تبدیل شدن به مخروبه و محل اتراق معتادان یکی از مشکلات محله است، گفت: در حالی که می شد با احیای این سینماها شرایط اشتغال جوانان را فراهم کرد و مردم محله جوادیه درخواست ساماندهی از اتباع بیگانه و کنترل حضور آنها، تعیین تکلیف ریل های راه آهن، تسهیل نوسازی بافت فرسوده از جمله بافت ریزدانه را دارند و لازم است مسئولان مربوطه فکری عاجل در این زمینه داشته باشند.
مهدی چمران نیز در واکنش به این گزارش با بیان اینکه محله جوادیه قدیمی است؛ اما نه مثل بازار تهران و میتوان انبوه سازی کرد، گفت: ریل اصلی راه آهن در این محله است و نمی توان آن را به زیر زمین برد اما باید فکری در این خصوص داشته باشند و در مورد دوچرخه نیز باید بگویم که می شود همین دوچرخه ها را راه اندازی کنند و خیلی هم خوب است و همه ما نیز مردم را ترغیب می کنیم که از دوچرخه استفاده شود و دوچرخه ها زیر باد و باران از بین نرود و حتی می توان در مدارس با ساز و کاری تقسیم کرد تا این مدلی حیف نشود.